Telefonlaşma (전화통화시) Telefon görüşmesinde kullanılan ifadeler (전화통화 대화)

TELEFON GÖRÜŞMESİNDE KULLANILAN İFADELER (전화통화 대화)
A :	Alo!
B :	Alo!
A :	Alo!
B :	Efendim !
A :	İyi günler! Ben Murat.
B :	İyi günler! Buyurun!
A :	Alo, kiminle görüşüyorum?
B :	Ben Noyan...
A :	Murat Beyle görüşebilir miyim?
B :	Tabi ! Hemen veriyorum.
A :	Pınar Hanımla görüşecektim.
B :	Buyurun! Ben Pınar.
A :	Funda Hanım orda mı, acaba?
B :	Tabi! Hemen bağlıyorum.
A :	Kuzey Beyle görüşmek istemiştim.
B :	Kuzey Bey maalesef yoklar. Kim aradı diyeyim?
A :	Zeynep Hanımı bağlayabilir misiniz?
B :	Maalesef yoklar, bir notunuz varsa iletebilirim.
A :	Yaşar Bey yerinde mi acaba?
B :	Evet, ama şuan bir görüşmesi var.
A :	Kemal Bey'i bağlar mısınız?
B :	Tabi ! Bir saniye...Kemal Beyin telefonu meşgul.Az sonra tekrar arayın.
A :	Affedersiniz! Yanlış numara çevirdim.
B :	Rica ederim! Önemli değil.
A :	"Aradığınız numaraya şuan ulaşılamıyor.Lütfen, daha sonra tekrar deneyiniz." (Telesekreter)
B :	Hay Allah! Ebru'nun telefonu kapalı olmalı.
A :	Telefon çalıyor. Bakabilir misiniz?
B :	Tamam! Hemen bakıyorum.
A :	Telefon numaranızı alabilir miyim?
B :	Tabi! Yazın lütfen, 0532 678 16 80.
A :	İstanbul'un şehirlerarası kodu kaç.
B :	Anadolu yakası 216, Avrupa yakası 212.
A :	Türkiye'nin uluslararası kodu kaç?
B :	90
A :	Türkiyeden Kore'yi nasıl arayabilirim?
B :	0082'den sonra aramak istediğiniz numarayı çevirin.
A :	Beni Kore'den nasıl arayabilirler?
B :	90'dan sonra cep telefonu numaranızı çevirmeliler.
A :	Kore Büyükelçiliğinin telefon numarasını öğrenebilir miyim?
B :	Tabi! Yazın lütfen : 0 312 468 48 22
A :	Elçiliğe telefon edebilir miyim?
B :	Tabi! Buyurun!
A :	Buralarda telefon kulübesi var mı?
B :	Evet, 20 metre ileride, köşede bir telefon kulübesi var.
A :	Telefon kartı nereden alablirim?
B :	Şurdaki büfeden alabilirsiniz.